Thank you

Het is een postcrossingsmaand voor mij bij de foto per dag, zo blijkt. Vandaag was helemaal een topdag op postcrossingsgebied. De PAD foto werd dan ook: Dankjewel postbode voor de leuke kaartjes.

 Ik kreeg vier kaarten, allemaal mooi, maar één uit Taiwan met giraffes echt spectaculair. Achterop ook nog een bijzondere en grote postzegel, voor het jaar van de geit. De afbeelding op de kaart lijkt wat nep, door de kleuren, de spiegeling en het rund, wat tussen de giraffes staat. Zou dit kunnen? Ik weet het niet. Mooi vind ik hem wel.

Deze zender uit Taiwan vertelde verder niet over het Chinees nieuwjaar. Dat deden de volgende postcrossers uit Maleisië en (nogmaals) Taiwan wel. Dat is ook zo leuk aan postcrossing, dat je leert over andere gewoontes en culturen. Zo wist ik wel van het Chinees nieuwjaar, maar niet dat kinderen van hun ouders een rode envelop of pakketje kregen. Nou weet ik alleen nog niet wat daarin zit. Het Vietnamkaartje is gestuurd door de Maleisiër. Dat witte op de voorgrond is geen sneeuw, maar zand.

Als laatste kreeg ik nog een aparte afbeelding uit Polen: een pauw op een standbeeld. Weer heel anders.

Still life

Door omstandigheden sloeg ik even een weekje (of 2?) over bij het blog en de foto per dag. Soms gaat het leven even voor. Vandaag kreeg ik een verrassing bij de post, die uitstekend gebruikt kon worden voor de foto-opdracht. De foto is niet geweldig, het object wel: een thermosbeker in de vorm van een lens!

Al vaker had ik aangegeven dat ik deze wilde hebben. Mijn dochter is nu dan ook enigszins ontstemd; zij had al met een exemplaar in handen gestaan, om alvast te kopen voor mijn verjaardag. Gelukkig gingen andere uitgaven nog even voor.

Oh en ja, Aardbei-Slagroomthee is erg lekker. 

Happy New Year Chinese style

Gisteren begon het Chinees nieuwjaar. Ik wilde daar eigenlijk graag aandacht aan besteden, want het is het jaar van de Geit! Klinkt niet zo bijzonder, maar dat is 'mijn' jaar. Ik ben een geit. Niet echt iets om over op te scheppen, zou je misschien willen zeggen, maar ik vind het een leuk beest. Volgens sommigen is het dierenriemteken niet geit, maar schaap. Dat is dan weer grappig, omdat ik in de westerse astrologie een ram ben. Een zelfde dier dus. Iets om over te mekkeren of schaapachtig om te lachen (oh.. wat slecht!) Ach, voor het beeld was ik ook liever een draak.

Vorige week ben ik nog op pad gegaan om een geit op de foto te zetten, maar dat mislukte. Vandaag kreeg ik uit Taiwan een Chinees nieuwjaarskaartje, mét een geit. En nog een mooi kaartje ook.

Deze informatie over de geit van Elsevier is wel een beetje jammer:
Wat Chinezen wel uitmaakt is de betekenis van het Geit-jaar. De meeste Chinezen beschouwen het als een van de minder positieve tekens in de dierenriem. Volgens bijgeloof vindt maar één op de tien personen die in het jaar van de geit is geboren geluk in het leven. 

Gelukkig ben ik die ene persoon, zal ik dan maar denken, maar kennelijk doen Chinezen hun best dit jaar geen kind op de wereld te zetten. En dat terwijl de eigenschappen van de geit helemaal niet verkeerd zijn: creatief, rustig maar hartstochtelijk, een beetje ongewoon, oprecht en grote verbeeldingskracht.
Voor het competitieve China zouden deze eigenschappen niet zo positief zijn als hier. Vooral ook omdat de geit zwak en volgzaam zou zijn. 

Ik kan geen goede (positieve) voorspellingen vinden voor komend jaar. Wel leuk om te weten is misschien dat Willem Alexander ook een geit is, net als Mark Rutte. Op mijn werk ken ik meerdere geiten. Bij een afdeling communicatie, waar ik een half jaar werkzaam was, bleek de helft uit mijn geboortejaar te stammen. Mag ik hieruit concluderen dat een geit communicatief is?

In elk geval: veel geluk het komend jaar! (denk hier -Chinees- vuurwerk bij)

Vroege lente?

Gisteren was het echt heerlijk weer. Vind ik dan. Door internet ben ik erachter gekomen dat er ook mensen zijn, die van regen en kou houden. Gelukkig maar, is ons klimaat nog ergens goed voor. Het is nu ook een zekere troost voor me, dat er wel mensen zijn, die van weer dat voor mij 'rotweer' is, genieten. 

Iedereen is het er wel over eens, dat we een erg zachte winter hebben dit keer. Genieten is dat dus niet voor iedereen, maar voor mij wel. Zodra de zon gaat schijnen en het alweer wat warmer wordt, voel ik me gewoon beter. Hoewel ik niet gelijk meer buiten te vinden ben. Gewoon de blauwe lucht en zon zien door het raam, dat is kennelijk al genoeg. 

Naast de fluitende vogeltjes en de timmerende specht, versterkte deze vlinder gisteren mijn lentegevoel. Dat arme beest is natuurlijk helemaal in de war en veel te vroeg. Bleef ook rustig zitten, toen ik er met het fototoestel vlakbij stond, voor deze foto. Eten zal er ook nergens voor hem zijn. 

Arme vlinder, blije ik. 

Pointy

Kunstenaar Albert Geertjes en architect Maarten Schmitt maakten deze puntige torens bij de Griffebrug in Groningen. In de torens zit het pompmechanisme van de brug. Er zit een hele geschiedenis achter, die te lezen is op 'staat in Groningen'. Ik vind ze gewoon mooi. 

Gelukkig fietste ik hier vandaag langs, zodat ik er een foto van kon nemen voor deze foto-opdracht. 

This inspires me

Voor dit onderwerp ben ik mijn archieven maar eens 'ingedoken'. Virtueel dan. Hierdoor werd mij al snel duidelijk dat ik mijn inspiratie uit de natuur haal. Van close-ups tot landschap, dat zijn wel mijn foto's.

Deze foto komt uit het archief. Met een groep vrouwen wandelden wij langs de rand van Nederland bij de Dollard. Naast het bruggetje van Nieuw Statenzijl is een uitzichtpunt van National Geographic. Dit is wat je door het gele frame ziet.

Soms laat ik ook mensen toe op mijn foto's, maar meestal zie je die op de rug.

 

Eenrgie

Sinds een paar maanden hebben wij zonnepanelen. En tot mijn verbazing produceren die zelfs energie als het regent!

In my bag

In de introductie van de schrijversacademie werd het aangeraden: neem altijd een opschrijfboekje mee, voor het geval dat je op ideeën komt. Nou had ik altijd wel een schetsboekje bij me, maar nu het zo 'moet' denk ik er ook echt aan deze steeds van tas naar tas over te hevelen.

Er zijn vele opschrijfboekjes te koop. Ik kan uren door bladeren, vergelijken, gewoon bekijken.. ben er gek op zeg maar. Maar ze zijn vaak ook zo duur, daarom heb ik een simpel zwart boekje, ooit gekocht in Portugal trouwens, gepersonaliseerd met een sticker. En pas als ik deze écht veelvuldig gebruik, mag ik van mijzelf zo'n mooie dure kopen. Voorlopig is deze nog lang niet vol.

Het potlood kocht ik bij het Groninger Museum. 

En hierbij de opdrachten van week 7

Stripes

De hele dag keek ik rond: wat oh wat is er zo gestreept, dat ik het kan gebruiken. Ik had echt géén idee, totdat ik 's avonds mijn zoon op de bank zag zitten. De adidasstrepen zijn veel te zien bij ons in huis. Snel een foto gemaakt. 'Huh' keek hij verbaasd om, toen hij de 'klik' hoorde naast zijn oor.

Voor de opdracht 'makes me smile' van gisteren, gebruikte ik de vrolijk rennende Milo op het strand, die ik hier vorige week al plaatste. Dag 6 sloeg ik zo op het blog dus over.

Something blue

Blauw is niet mijn favoriete kleur. Sterker nog, ik houd niet van blauw, volgens mij noemde ik dat al eerder op dit blog, naar aanleiding van dezelfde foto-opdracht.

Ik koop geen blauwe kleren, draag ze ook niet als ik ze krijg (behalve spijker), tot verontwaardiging van m'n moeder vroeger.. naar het wérk kon ik het toch wel aan? Nee dus.

Ik gebruik geen blauwe voorwerpen en mijn pennen schrijven zwart. Dat is de reden dat ik reclame-pennen ook meestal weggeef.

Reward

Mijn man heeft z'n sport en is daar redelijk intensief mee bezig. Twee avonden in de week trainen en één wedstrijd. Daarnaast regelmatig een toernooi. En op die toernooien worden prijzen gewonnen, vooral ook door hem. Ze staan overal door het huis, voor de foto even wat bij elkaar gezet.

Water

Door omstandigheden een dag te laat, en de foto is zelfs nog van zaterdag.

Ik was net wat anders aan het fotograferen, toen ik het specifieke geluid van vliegende zwanen hoorde. Hoe groot is de kans, dat je je fototoestel op het juiste moment in de aanslag hebt?

Een landende zwaan werkt met water, hij loopt er even overheen, lijkt het wel.

Mail

406 kaarten heb ik nu ontvangen via postcrossing. En ik vind het nog steeds leuk, zowel het sturen als ontvangen. Helaas krijgen we op maandag geen post meer.

Vaak is niet alleen de voorkant een fijne verrassing, sommige mensen maken van de achterkant ook een feest. Met mooie postzegels, bijvoorbeeld.

On my plate

Een echt suikerbeest is het, mijn zoon. Hij is er gek op, al is hem dat niet aan te zien. Dit nieuwe jaar besloot hij wat aan zijn suikerconsumptie te doen en hij nam zich voor een maand geen suiker te eten. Een behoorlijk zwaar voornemen voor hem. Maar het lukte! En als beloning maakte ik voor hem... wafels. Oh.. en dit vind ik zelf natuurlijk ook erg lekker.

Het nieuwe voornemen is om niet meer zoveel suikerwaren te eten als voorheen, maar geheel zonder werd hem te gek.

De nieuwe week iet er weer uitdagend uit. Mail op maandag.. zal ik m'n postcrossingskaartjes er maar weer eens bij pakken?