Black and white

Ik was van alles van plan. Ik zou naar het veld met margrieten, dat ik van de week zag, en zou daar mooie foto's maken. Vast een mooi gezicht in zwart/wit. En als dat niet lukte, werd het salmiak. Hét zwartwit uit mijn jeugd. Gék was ik daar op. En ik vind het eigenlijk nog lekker.

Maar het regende en bleef regenen. En ik was het al snel zat, die regen. Toch maken druppels en een fiets nog wel een mooi plaatje. Ook in zwartwit.

Free

Sinds het jaar 1919 mogen vrouwen stemmen in Nederland. Mannen uit de arbeidersklasse slechts een paar jaar langer. In Zwitserland mogen vrouwen pas sinds 1971 stemmen, las ik laatst tot m'n schrik!

In Zuid Afrika is het pas 10 jaar geleden dat alle rassen stemrecht kregen. 10 jaar!

En hier zijn er mensen, die niet stemmen. Terwijl ze kunnen en mogen. Natuurlijk zal er nooit een regering zijn, die doet wat elke Nederlander wil. Nooit zullen alle maatregelen even goed binnenkomen bij iedereen. Nooit zullen we het met elkaar eens zijn. Niet alle politici zijn eerlijk. De meesten zullen misschien in eerste instantie gaan voor eigen gewin. Maar we hebben wel de vrijheid, om te kiezen voor dat, wat ons het beste lijkt. En deze vrijheid, die koester ik. Het lijkt mij verschrikkelijk om monddood te zijn, omdat ik vrouw ben. Omdat ik niet rijk genoeg ben. Omdat ik volgens een regering niet belangrijk genoeg ben om gehoord te worden.

Ik stemde. Ik zat ook weer op het stembureau.

Card

Kwam dat even goed uit; woensdag is tegenwoordig mijn postcrossingdag. Een goede dag voor deze opdracht dus. Zojuist heb ik lekker in de tuin kaartjes zitten schrijven, na het opvragen van vijf nieuwe adressen.

Een Amerikaanse familie had een leuke wens: een kaart gemaakt van een kartonnen verpakking van eten. Ik heb gekozen voor hagelslag. Dat is immers typisch Nederlands. Nu zit ik dus wel met een koffiemok vol met hagelslag, want het doosje was nog lang niet leeg. Ach.. dat komt vast wel op.

  

De andere kaarten gaan naar Rusland, Finland, Letland en Oostenrijk. 

De basis van mijn kledingkeuzes

Wanneer ik kleding nodig heb, doorga ik in de winkel een heel proces.

Ik begin, uiteraard zou ik zeggen, bij kleding die ik leuk vind en graag zou hebben. Een begin, zoals bij iedereen, denk ik. Al snel haak ik af. Enigszins teleurgesteld pas ik de zoektocht aan, door vooral te schiften op kleuren. Zo draag ik geen blauw (alleen als spijkerbroek of -jasje), liever geen wit (dat blijft namelijk niet wit in mijn was en uiteraard komt juist dáár die tomatensaus op) en geen pasteltinten, omdat die me bleek maken.

Heb ik kleuren gevonden, die mij wel aanspreken, dan komt het moeilijkst. Het pijnpunt van het zoeken naar kleding: het materiaal. Ik kan namelijk alléén tegen katoen. En laat dat er nou vrijwel niet zijn. En het klinkt best wel makkelijk, zeker in de zomer, katoenen kleding kopen. Maar dat is het dus niet. Kennelijk is het erg lastig om kleding zonder polyester te maken. Geen idee waarom. Ik weet dat de meeste kleding mooier blijft, met wat kunststof erin verwerkt, maar juist zomers wil je toch vooral fijn koel materiaal, lijkt me. Katoen dus. Of linnen, maar dat zie ik bijna helemaal niet meer. Koop ik ook liever niet, want dat kreukt enorm. Nog een voordeel van kunststof, natuurlijk.

Mijn laatste probleem is vooral mijn eigen schuld. Ik heb wat vetrandjes zitten, op plekken, waar ik graag m'n kleding wat losser heb. En zo haken ook daar weer items af.

Met een beetje geluk kom ik uiteindelijk de winkel uit, met producten die ik het minst lelijk vind. Mijn smaak pas ik gaandeweg maar aan, aan wat er aan keuzemogelijkheid overblijft. Gelukkig vond ik vandaag wel een zwart spijkerjasje. Daar was ik al jaren naar op zoek. Was het toch nog een geslaagde middag.

Tot de winter ben ik weer zo'n beetje klaar.

Waiting

Tot twee keer toe heb ik vandaag staan wachten voor de brug, toen ik 'eventjes snel' de stad in ging, tussen werk en overleg door. Ik kwam toen dus iets te laat bij het overleg. Normaliter vind ik wachten voor de brug niet erg. Het is juist leuk om bootjes te kijken.

Eerst moest ik wachten voor de rondvaartboot, die nét niet onder de brug door kan.

Hier ging een boot door,  met een enorme kraan of andere grote machine erop. Ben benieuwd waar die heen ging, maar ik moest door. 

Alone

Ik moet zeggen: dit is wel even een dingetje voor mij. Mezelf op de foto zetten en die foto hier op het blog plaatsen. Maar als ik denk aan "Alleen" dan denk ik aan "even heerlijk alleen.. lekker in de tuin zitten lezen.. rust.." Vandaar.

Zoals te zien ben ik niet helemaal alleen.. de hond is er ook. Die kijkt me verbaasd aan, van onder tafel. "Wat doet dat vrouwtje toch, staan, zitten, staan, zitten.. iets prutsen met dat stomme apparaat, waarmee ze mij ook altijd voor de neus staat.. en weer zitten.. ".. (oh.. en dan weer naar binnen achter dat ding.. waar ze ook niet weg te slaan lijkt.. gezellig.. vrouwtje is thuis.. )

Dobberend door blogland

Zo af en toe vind ik het leuk om via <<volgende blog>> links bovenin wat rond te kijken in bloggersland. Google of de computer of wie/wat dan ook selecteert een random volgende blog. Dat is nou eens niet gebaseerd op je zoekgeschiedenis. Dat neem ik tenminste aan, want ik kom langs heel veel blogs over treinen. Grote treinen, kleine treinen, treinverzamelingen, oude historische treinen en trams. En ik zoek nooit op treinen, of het moeten vertrek- of aankomsttijden zijn.

Jammer genoeg beland ik op heel veel inactieve blogs. Soms gaat het daarna weer verder op actievere blogs, maar meestal verzand ik in diverse afscheidsblogs. Raar genoeg kunnen mensen, die jarenlang actief blogden, hun verhaal ineens kwijt in de 140 tekens van twitter. Anderen hebben een eigen website of gaan verder op facebook. Veel blogs eindigen ook gewoon abrupt. Geen afscheid, geen reden, het houdt ineens op. Uiteindelijk kom ik dan in een soort 'loop' terecht. Soms via anderstalige blogs (vooral Engels gelukkig, zodat ik er nog wel wat van snap). In zo'n loop blijven een stuk of vijf inactieve blogs terugkomen. Verder kom ik niet.

Jammer vind ik dat, want het is leuk te lezen waar mensen zich mee bezig houden. Het is leuk om kennis te maken met allerhande creaties, om omgevingen te 'leren kennen' via foto's die mensen maken. Dat vind ik vooral leuk als bepaalde activiteiten deze maand of in elk geval dit jaar hebben plaatsgevonden. Een verhaal of reis van 4 jaar terug is ook wel leuk, maar je weet dat de kans klein is, dat hier binnenkort een vervolg op komt . En ik wil, nu ik via #fmsphotoaday hier (bijna) dagelijks te vinden ben, eigenlijk wel wat andere -actieve- blogs gaan volgen.

Gelukkig hebben mensen vaak links naar andere blogs, met dezelfde interesses, bij hun profiel staan. Ga ik daar gezellig weer langs. Als ik niet oppas, ben ik er zo een dagje zoet mee.

Mochten een lezer mij dus vandaag langs hebben zien komen op haar/zijn blog. Zo is het dus gekomen. Leuk dat je hier ook even langskomt.


Wel bijzonder: ik kwam een blog tegen van 16 juli 2014. Ik weet dat we in verschillende tijdzones leven op aarde. Zo kon ik op een Australische site wel eens 'het nieuws van morgen' lezen. Maar in welke tijdzone zou deze persoon leven? En hoe heeft hij google, internet en zijn computer zo voor de gek kunnen houden?

Something I drew

Grappig genoeg ben ik net bezig mijn tekenhobby weer nieuw leven in te blazen. Het voelde goed om er even helemaal niet mee bezig te zijn (ik wilde steeds, maar deed het niet.. dat frustreert) maar me te storten op hobby's als lezen en fotograferen.

Toen zag ik in de Flow weer eens een artikel en afbeeldingen van 'art-journalling', een getekend dagboek. Dat wil ik zó graag. Dus.. gisteren een boekje gekocht en nu ligt alles klaar. Geen dagboek, getekend per dag, maar getekend per week is het doel. Voorlopig ben ik bezig met tekenen-ontwijkend gedrag, door voor de foto-opdracht van vandaag oude schetsboeken door te nemen. Best een feest, moet ik zeggen.

Deze leek me wel toepasselijk voor vandaag.

Bag

Een foto van vorig weekend. Met mijn dochter en hond ging ik op weg met het openbaar vervoer. Ooit, bij een vorige hond, vond ik het handiger de hond per tas te vervoeren. Met deze hond bleek dat niet zo handig. Of de tas was niet handig. Wel leuk, zo met afbeeldingen van Groningen erop. Een tas uit mijn kerstpakket.

Create

In mijn hoofd ben ik eigenlijk heel veel bezig met 'wat zal ik eens maken'. Sinds #FMSphotoaday is het vooral "welke foto zal ik eens maken". Ik heb een kast vol met creatieve mogelijkheden. Ik koos voor kraaltjes. Helaas is de foto wat blauwig.

From where I walk

Dit waren de favoriete bloemen van mijn oma, geloof ik. Ze was in elk geval altijd zeer enthousiast over de 'muren van kleur', die de rododendrons in het Stadspark waren. Op oude films van mijn opa, zijn ze elk jaar weer vereeuwigd.

Deze rododendrons zijn niet in het Stadspark, maar bij een revalidatiecentrum, waar we moesten zijn. Ze doen me altijd aan mijn oma denken. Ik kan het niet anders dan met haar eens zijn. Mooi!

Lines

Mijn fototoestel had ik vandaag niet, en ik dacht dat ik daar enigszins 'gehandicapt' door zou zijn. Maar dat viel reuze mee. Enthousiast liep ik met mijn telefoon door het huis, op zoek naar lijnen. En dat zijn er nogal wat.

De enige plek waar ik mijn fototoestel miste, was bij de lijnen van de horizontale zonwering. (in de volksmond meestal luxaflex genaamd) Met de telefoon kon ik niet focussen, op de lichte lucht achter de donkere lijnen. De foto van onze dartmat werd mijn foto van vandaag. De collega laat een tijdschrift, theezakjes en een appelsnijder zien.

I spy

Eieren! 

Deze foto is genomen op 26 april jongstleden. Ik begon me al ongerust te maken over die arme meerkoet en zijn/haar eieren, maar ik lees op wikipedia dat de broedtijd van een meerkoet 21-25 dagen duurt. Dat stelt me enigszins gerust. Toch nog goede hoop voor deze trouwe watervogel.

Ready

All ready to go. Mijn lunch en tussendoortjes voor vandaag. Dit neem ik elke dag mee. Het fruit varieert wel, naar gelang er seizoensfruit is, maar eigenlijk zijn de banaan en appel een vaste waarde.

"In my garden" en "Mother"

Even achterstallig onderhoud. Dit weekend op pad geweest, wel foto's gemaakt, maar niet geplaatst.

Op pad was niet zo heel erg fijn. Wel gezellig en leuk, maar ik vind persoonlijk het leven een stuk leuker als de regen niet continue neer blijft plenzen. En dat plenzen zie je terug in de tuin. Nat nat nat. En heel veel onkruid, want niet alleen heb ik met dit weer geen zin in tuinieren, het onkruid groeit ook nog eens dubbel zo hard. Dat heeft geen zon nodig, zo lijkt het.

En dan moeder. Ik lijk op mijn moeder. Zelf zie ik dat zelden, want zoveel zie ik mezelf niet. En als ik in de spiegel kijk, zie ik vooral het pluishaar van mijn oma. (waar mijn moeder dan weer op leek.. jaja) Maar mijn handen zie ik wel. Soms zie ik daar ineens de handen van mijn moeder in. Dat vind ik mooi, zo is ze altijd bij me.

Favorite

Het gewone begin, het gewone gezin. Een kleine oneffenheid, het lijkt wat vreemd te worden.. kán dit wel.. misschien nog net. Langzamerhand gaat een beetje vreemd over op bijzonder raar. En je weet, je hoopt eigenlijk meer, dit kan echt niet.

Naast horror en enigszins bizarre verhalen, schrijft hij ook Shawshank Redemption en The Green Mile.. beide geweldig mooi verfilmd, maar de boeken zijn uiteraard mooier. Ze behoren wel tot de favoriete films van mijn man, die verder nog nooit een boek van King gelezen heeft. Stephen King, op afstand mijn favoriete schrijver. J.K. Rowling heeft mijn hart ook gestolen en James A. Michener schrijft een compleet ander genre, waar ik me ook heerlijk in kan verliezen.

Ja, lezen is favoriet. Stephen King is favoriet onder de schrijvers. Wat zou ik dan anders fotograferen bij zo'n opdracht?

En .. ohja.. Roald Dahl kan natuurlijk niet ontbreken, hoewel ik van hem niet zoveel meer lees.

Blue

Vandaag precies 15 jaar geleden werd mijn zoon geboren. Hij was helemaal blauw! Ik schrok me rot. Was ook het eerste en enige dat ik gezegd schijn te hebben.. "wat is hij blauw" Volgens de verloskundige kwam dit, doordat hij zo snel geboren werd. Hij moest acclimatiseren. En inderdaad, al snel trok het weg.

Op deze foto is net z'n kleine blauwe voetje te zien. Het lijkt me duidelijk dat ik de foto niet gemaakt heb. Ik heb hem wel eerlijk gescand.

Taken from above

Had ik deze lijst eerder goed bekeken, had ik gisteren en vandaag onze Martinitoren gedaan. Aangezien het dagelijks leven momenteel wat druk is en mijn energielevel wat aan de lage kant, zowel gisteren als vandaag een archieffoto.

Een spinneweb aan een brugleuning, van boven gefotografeerd. Hij zit vol met pluisjes van de populier, wilg en/of paardenbloem.

From down low

Bijna dagelijks, maar toch zeker enkele keren per week loop ik onder deze boom door. Genietend kijk ik dan omhoog. Verdwaal in de takken. 

4PM

 Vandaag naar het bevrijdingsfestival in Groningen geweest. Ik was wat huiverig, want ik dacht dat het koud zou zijn. Dat was het vanmorgen tenminste. Zodra we op het veld waren, brak de zon door en al snel was het heerlijk warm!

De reizende artiest van dit jaar in Groningen was Douwe Bob. Een zanger, waar ik eigenlijk niet zoveel van wist, maar die lekkere muziek speelde. En om 4 uur vertrok hij weer met de helikopter naar het volgende festival. Of het zo moest wezen.


Om 5 voor 5 is er altijd een ' 5 mei festival moment'. Dit jaar met het thema 'Geef vrijheid door' en om dat te verbeelden hadden ze allemaal grote strandballen, waarop de aarde en de slogan. Deze ballen moesten het hele veld over en dat gebeurde.

Een goede service was er van het Waterbedrijf Groningen. Voor een half muntje kan je een flesje kopen, die je de rest van de dag gratis mag vullen met water. Voor nog een half muntje kocht ik vervolgens een 'Plassepartout', zodat ik de rest van de dag gratis mocht plassen op een schoon toilet.

Us

'Together we're strong' zo'n gevoel wilde ik verbeelden.

Mijn man en ik hebben een speciale manier om hand in hand te lopen. Met de vingers deels verstrengeld. Lastig om de foto zelf te maken. Vooral omdat ik met rechts de foto moet maken, terwijl ik normaal mijn rechter in zijn linkerhand leg. Maar dit zijn we dan, samen.

Snack

Het lukt me niet elke dag, maar ik op werkdagen krijg ik het zeker binnen: genoeg fruit. In elk geval de banaan, appel en peer. De mandarijn is optioneel. Daarnaast vaak ook nog wortel of tomaatjes. Van dat lekkere weghap spul, dat nog goed voor je is ook. Heerlijk!

Begins with J

Daar moest ik even over nadenken. Zoveel voorbeelden, die makkelijk te fotograferen zijn, ken ik niet. Totdat ik de koelkast opentrok.

 

Ik heb wel gedacht over Jello of Jell.O. Vroeger maakte ik voor een halloween kinderfeestje van m'n dochter zo'n doorzichtig toetje met een eng beest erin. Deze foto had ik misschien ook nog kunnen gebruiken, maar ik vind het niet zo'n mooie foto.

Daar is ie weer

Nieuwe maand, nieuwe opdrachten. De maand mei is een feit. Bij de volgende woorden ga ik weer een beeld verzinnen of zoeken. Ik heb er alweer zin in.